نمایش | تئاتر ۳ کیلو ۲۵۰ گرم
نام نمایش | تئاتر : ۳ کیلو ۲۵۰ گرم
موضوع | ژانر : اجتماعی
محصول : ایران
زبان : فارسی
سال تولید : ۱۳۹۸
مدت زمان : ۷۰ دقیقه
کارگردان : محسن نجار حسینی
تهیه کننده : محسن نجار حسینی
نویسنده : مهدی زندیه
بازیگران : محمد نادری، پانته آ مهدی نیا، نسا یوسفی، مهتاب وجدانی، امیر حسین آقایی، هادی شیخ السلامی، مرتضی حسینی
خلاصه داستان :
تغییر وضعیت انسان یک تاکید مسری و تعیین‌کننده است
رویدادهای جهان انسان‌ها را می‌توان از جمله دلایل کنش و واکنش انسان‌ها نسبت به یکدیگر تلقی کرد. روندی که در آن اوج و فرودها به شکل لحظه‌ای تغییر می‌کنند و در ازای هر پایان مجدد شروعی دیگر رقم می‌خورد. حال در این میان انسان بعنوان موجودی کنجکاو دائم در جستجوی این مسیر است تا بتواند از آن طریق هویت خود را به ثبات برساند. اصولا ضرورت زندگی انسان‌ها به هویت و کارایی آنها در جهان هستی تعریف داده می‌شود که تفاوتی بین هست و نیست را معنا می‌کند.
نمایش «سه کیلو ۲۵۰ گرم» به نویسندگی مهدی زندیه و کارگردانی محسن نجارحسینی از هفتم مهر ۱۳۹۸ در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه رفت و تا دهم آبان‌ماه ۱۳۹۸ تمدید شد.
درباره نمایش | تئاتر :
نمایش «سه کیلو و ۲۵۰ گرم» داشته‌های خود را باتوجه به لزوم عناصر زمان اکنون و ارتباط بین انسان‌ها ترتیب داده تا از این طریق بتواند شرایطی را برای پدید آوردن عمل و عکس‌العمل‌ها فراهم نماید. حال این روند در جزئیات جهان متن نیز قابل رویت است که هر جز قابلیت کنش‌مند بودن را دارا است، زیرا اهمیت شکل‌گیری این کارکرد به لزوم طراحی هر شخصیت در اثر منتهی می‌شود. با این توضیح که هر شخصیت بر اساس نکاتی که برایش در نظر گرفته شده در زمان‌های لازم به صحنه می‌آید و در ازای قرار گرفتن در شرایط تلاش دارد از باورها و دیدگاه خود جهت به وجود آمدن اتفاق استفاده نماید. لذا جزئیات جهان متن از طراحی شخصیت تا شکل دادن اتفاق‌ها و زمینه‌سازی‌های کاربردی برای رسیدن به هدف در یک مسیر قرار گرفته‌اند که به صورت شناور در جهان اثر حرکت می‌کنند.
البته باید این نکته را یادآور شد که تمامی مواردی که به آنها اشاره شد بر اساس موقعیت محور بودن ساختار کلی ترتیب داده شده‌اند تا شخصیت‌ها بتوانند با در نظر گرفتن رخدادی خود را به آن جزئیاتی که به مسائل جهان امروز و جامعه آنها وابسته است پیوند بزنند. در واقع ارتباط بین شخصیت‌ها در این نمایش از لزوم موقعیت‌های نمایشی تاسی می‌گیرد تا هر اتفاق تاکیدی بر حضور شخصیت‌ها در صحنه باشد. بنابراین موقعیت‌های نمایشی باتوجه به رفتارها و عکس‌العمل‌ها در مولفه روایت تشریح شده و هر بازخورد به نوعی نمایشگری برای نشان دادن شرایط جهان اثر است.
* باتوجه به حضور همزمان شخصیت‌ها در جهان اثر استفاده از میزانسن‌های سیال بهترین تصمیمی بوده که کارگردان برای هدایت بازیگرها در صحنه نمایش از آن استفاده کرده است. بازیگرهایی که در قالب شخصیت‌های جهان اثر به نوعی نقش راوی را برای شرح مسائل انسانی و اجتماعی ایفا می‌کنند تا مخاطب نه در مقام شاهد، بلکه بعنوان یک همراه در نمایش با آنها تا آخرین ثانیه همراه شود.
